دیشب به مناسبت چهلمین روز درگذشت آقای منتظری مراسمی در دانشگاه واترلو برقرار بود و آقای محسن کدیور هم سخنران مراسم بود. ایشان در سخنرانیش به مسائل روز اشاره کرد و در مورد جنبش سبز و خواسته های عملی جنبش نکاتی را متذکر شد. در بخش پرسش و پاسخ انتهایی دوستان سوالاتی را پرسیدند. سوالی از ایشان پرسیده شد که سوال من هم به عنوان یک دغدغه ذهنی نیز هست. مضمون سوال این است، دین اسلام به شهادت همه از جمله مرحوم منتظری احکامی دارد که نیاز به حکومت دارد. اگر قائل به جدایی دین از سیاست هستید تکلیف اجرای این احکام اسلامی را در چهارچوب حکومت غیر دینی چگونه می بینید؟ اگر قائل به جدایی نیستید، آیا اساسا حکومت فعلی جمهوری اسلامی قابلیت یک حکومت دموکراتیک را داراست؟
البته متن دقیق سوال این نبود و من فقط مضمون را آوردم. آنچه که از جواب ایشان خاطرم مانده این است که باور ایشان یک نظام دموکراتیک اسلامی بود و معتقد بود در صورت برآورده شدن دو شرط این حکومت دموکراتیک دینی تحقق پذیر است. یک- وجود دین باعث تبعیض هیچ نفری به نفر دیگری نشود و در آن نظام همه با هم تحت هر شرایطی برابر باشند. دوم- اینکه اجرای احکام اسلامی منوط به خواسته اکثریت باشد. یعنی مادامی که اکثریت خواستار اجرای احکام اسلامی هستند آن قوانین باید اجرا شود. به طور خلاصه، در حکومت دینی باید این امکان وجود داشته باشد که هر اقلیتی این امکان را داشته باشد که روزی اکثریت باشد به شرط آنکه مردم بخواهند.
از دیشب داشتم فکر می کردم که جامعه ما چقدر توانایی برقراری این دو شرط را دارد؟
سلام خوبی ؟
من شهره ام خوشبختم ازآشنایی تون
سلام
تو یک شب نشستی فکر کردی که چقدر جامعه ی ما می تونه این ۲ تا شرط را داشته باشه!؟ اما ۱ لحظه فکر نکردی که اولا این فقط اسلام و حکومت اسلامی رسول الله بود که عدم تبعیض بین همه ی نژاد ها و قوم و قبیله ها را مطرح کرد و ملاک برتری را فقط تقوا آنهم نزد خدا دانست(مغایرت ها از بد مسلمونی ماست) ثانیااگه قرار بود شرط دوم توی حکومت اسلامی محقق بشه ما الان با افتخار از جریان ثقیفه صحبت می کردیم نه با خفت!! حکومت اسلامی یعنی حکومت خدا بر مردم نه مردم بر مردم
یا علی