بازی های جام ملتها رو تا اونجایی که بتونم دانشگاه رو بپیچونم نگاه می کنم. بازی دیروز ایتالیا – رومانی و هلند –فرانسه واقعا زیبا و دیدنی بود. هر دو بازی سراسر هیجان و صحنه های زیبای فوتبالی. هلند امسال با سالهای قبل یک تفاوت اساسی دارد و آن این است که به آب و آتش نمی زند تا 100 تا موقعیت گل درست کند تا یک گل بزند. خیلی خونسرد در میانه میدان بازی می کند و با تک حملات سریع و مهاجمان گلزن، حریفان را از پا در می آورد. نکته جالب بعد از بازی رفتار دوستانه بازیکنان بعد از اتمام بازی بود. چه بعد از بازی ایتالیا –رومانی و چه بعد از بازی هلند – فرانسه. در این تورنومنت به این مهمی تیری آنری بعد از شکست 4-1 بازیکنان هلندی را در آغوش می کشد و با آنها خوش و بش می کند. این شاید مساله مهم و درس بزرگی باید باشد که مد نظرمان قرار دهیم. حریف توی زمین فوتبال حریف و است و بیرون از آن یک انسان! واقعا روح فوتبال به همین صحنه ها زنده است. من که لذت بردم.
Holaaaaaaaand, Marko Van Basten!!
خوب سخت بود که تیم اول و دوم مورد علاقه من با هم این جوری بازی کنند که البته تیم اولم برد و بازیکن مورد علاقه ام در فرانسه گل زد - و بقیه اش رو هم واقعا به آب و آتش زد- همونی بود که بهزاد تعریف اش رو کرد.
جای زیدان هم خالی بود که اگه بود بازی 4-3 می شد که خیلی تاریخی و با حال می شد
من بازی اول اسپانیا رو دیدم واقعا رو زمین رقیب ندارند